12 juni: Carrion de los Condes-Leon, 107 km (1.693

Voor 8.00 uur op de fiets. Het is droog maar wel nog fris. Allebei de jas aan, Silvia heeft ook de lange broek aan, ik probeer het met de korte. De wandelroute loopt naast de weg waar wij fietsen. Het is een lint aan lopers dat het plaatsje verlaat. Al vrij snel krijgen we trek en eten onze boterham bij het vervallen klooster van Abadia de Abajo. Daarna weer verder de als plat beschreven route blijft glooien maar is goed te fietsen. De kleinere dorpjes slaan we over. Al snel komen we in de eerste grotere plaats: Sahagun. Hier is alles in de voorbereiding voor een groot feest. Als we de plaats in fietsen, staan er allemaal trailers met paarden. Ook is een heel parcours afgezet met hoge hekken door de straten, net als bij stierenrennen in Pamplona, maar hier doen ze dit met paarden. Koffie met gebak op een terras en dan nog even het stadje bekijken en foto's maken. In een kerk staan alle attributen opgesteld voor de processie die vanmiddag plaats vindt. Het is nog steeds niet echt warm, dus trek ik mijn lange broek aan. Daarna gaat het verder naar Mansilla de las Mulas. Ook hier slaan we de tussenliggende dorpjes over of maken alleen foto van een leuk kerkje. En heel vaak zitten hier een of meerdere ooievaarsnesten op. Die komen hier wel heel veel voor. De weg blijft recht doorgaan tussen de eindeloze korenvelden. Frustrerend voor de wandelaars denk ik, want er lijkt geen einde aan te komen. Al vroeg na de middag bereiken we Mansilla en besluiten hier een hapje te gaan eten. We hebben er 75 km opzitten, maar besluiten om nog een stuk door te gaan. Maar eerst nog even NAR de mooie punten in dit stadje kijken. De zon is inmiddels doorgebroken en het wordt aangenaam warm. De lange broek kan weer uit. Met een omweg gaat het verder naar Leon om de drukte rond de stad te mijden. De wind is wel flink aangetrokken en staat pal van voren. Bijna in Leon stoppen we bij Mac Donald om een pension te boeken. Aangekomen is er niemand. Als ik het nummer bel moeten we bijna 3 kwartier wachten, tot er iemand komt. Door de lange fietsdag blijft er zo geen tijd meer over om de stad te bekijken. We besluiten om nergens meer heen te gaan en morgenvroeg tijd te nemen voor de stad. Deze hebben we vorig jaar ook al gezien tijdens onze vakantie naar Portugal.