Vanmorgen wakker geworden met een dubbel gevoel. Het is de laatste fietsdag van onze Camino. Aan alles moet een keer een einde komen. Vanmorgen lag er een brood klaar en de koelkast is goed gevuld. Er is zelfs pindakaas (geen Calvé). Na een goed ontbijt stappen we op de fiets. De laatste 30 km beloven volgens de routebeschrijving pittig te worden. En dat klopt de klimmen wisselen elkaar continue af. Maar ook hier niets van de Camino te zien. We komen ook via een andere kant Santiago binnen dan de wandelaars. Maar daarmee komen wij wel langs de oorspronkelijke begraafplaats van de heilige Jacobus: Pica Sacro. Volgens de overlevering is hij op deze heuveltop oorspronkelijk begraven en pas eeuwen later naar Santiago verplaatst. Bij de brug over de Sar rijden we een Santiago binnen. Hier is een oud kloostercomplex, maar alles is gesloten. Na een paar foto's en een kop koffie gaan we het laatste stukje door de stad, steil omhoog. In het centrum is het net een mierenhoop en is het Caminogevoel snel weg. Voor de kathedraal zie je weliswaar meerdere pelgrims, maar de meeste mensen zijn hier niet mee bezig. Na een paar foto's voor de kathedraal, gemaakt door een collega-pelgrim gaan we de hoek om naar pelgrimsoffice voor onze Credential. Hier staat een erg lange rij. Dan maar eerst naar ons hotel, fietsen in de garage, douchen en wat eten. Een t-shirt gekocht met de route van de Camino erop en dan in de rij aansluiten. De rij is korter en binnen een half uur zijn we aan de beurt. We krijgen zonder problemen onze Credential uitgereikt.
Daarna de kerk bekijken. Immens wat een pracht en praal. We steken (elektronisch) een aantal kaarsjes op. Ook een voor de vrouw die ons tijdens de route hierom vroeg en ons sinaasappels gaf.
Nog langs het beeld van Sint Jacobus gelopen en dan naar buiten, lekker hangen op een terras op het plein. Op de trappen speelt een bandje en we besluiten om te blijven zitten totdat de mis begint.
Om 18.45 uur, drie kwartier voor het begin van de mis gaan we de kerk binnen. Alle plekken voor de pelgrims zijn al bezet. We krijgen nog net een zitplaats achter deze rijen. Voor de mis wordt door een strenge non aangegeven dat het niet toegestaan is om foto's en video's te maken. Hier houdt iedereen zich keurig aan, totdat het wierookvat door 8 broeders wordt ophesen en in een slingerbeweging wordt gebracht. In een keer is het een continue flitslicht en maak ik ook een filmpje. Een indrukwekkend gebeuren.
Na de mis lopen we weer het stadje in. Wat een gezellige drukte en wat een sfeer. We trakteren ons op een uitgebreide visschotel en gaan uiteindelijk veel later als gebruikelijk naar ons hotel. Overal in de straten is het nog een drukte en vertier.
Morgenvroeg fietsen inleveren en dan naar Finisterre, waar je als pelgrim ook geweest moet zijn.