22 mei: stAmand Montrond-Cluis, 84,7 km (431,7 km)

Vanmorgen na een Frans ontbijtje (stokbrood met jam en een soepkom koffie; ja ze drinken hier de koffie uit soepkommen) om 8.15 uur op de fiets. We nemen ons voor voortaan onze eigen ontbijt te regelen net zoals we ook 's-middags eten, vers brood met kaas, ham, tomaat, een gekookt eitje en zelfs pindakaas hebben we bij ons.
Veel te zwaar bepakt, want we zijn gisteren bij de Lidl geweest en dan worden vrouwen hebberig.
Samen met ons vertrekt een Canadese die de Camino loopt. Ze heeft duidelijk geen behoefte aan een gesprek. De lange broek en jas moet nog aan, maar voor 10 uur is deze al uit en gaat niet meer aan vandaag.
Nog een leuk detail van de vorige dag: ik heb voor 's-avonds een lange afrits/wandelbroek. Silvia zag dat er aan de achterkant een scheurtje in zat, toen we op het terras gingen zitten. Dat moest gemaakt worden. Toeval bestaat niet, maar tegenover het terras was een klein naaiatelier en Silvia naar binnen. Ik moest komen op de wc mijn broek uittrekken en daar wachten. 5 minuten later zat ik weer op het terras en was mijn broek gemaakt.
We fietsen onder een strak blauwe hemel en beklimmen heuvel na heuvel. Het is heuvelachtiger als verwacht, maar het gaat ons goed af.
Op het eerste deel van route liggen niet alle bezienswaardigheden aan de route. Dus beperken we ons tot een af en toe een foto van een mooi kerkje. In Chateaumeillant gaan we ook een kerkje binnen en steken een kaarsje op.
Buiten treffen we 2 wandelende Camino gangers, een Duitser en een Belg. Na een leuk gesprek gaan we naar de VVV naast de kerk voor een stempel. Het museum is helaas gesloten, want hier is een historie te zien, die terug gaat tot de Kelten en de Romeinen.
In Montlevic fietsen we door een Middeleeuws plaatje, links een prachtig oud kerkje en rechts een heel mooi kasteel, volledig omsloten door de natuur.
Zullen we hier onze boterham opeten? Nee, we besluiten om door te gaan naar La Chatre onze oorspronkelijk geplande eindplaats voor vandaag.
Na een forse klim tot boven in La Chatre zijn we na 56 km echt toe aan eten en een pauze. Het had voor Silvia niet langer mogen duren. In een parkje op een bankje onder 2 reusachtige mammoetbomen strijken we neer en worden onze etenswaren uitgepakt.
Ook worden de kleren in de zon gehangen, die vanmorgen nog niet droog waren. Buiten het park treffen we een Nederlands stel die elke vakantie een stuk lopen en volgend jaar in Santiago willen aankomen.
Na een lange pauze en een stempel bij de VVV laten we La Chatre achter ons. We komen er steeds meer achter dat de mooie momenten niet te vinden zijn in de grotere plaatsen op onze route.
We klimmen en dalen door een prachtige omgeving met in Sarsay een plaatje van een mooi kasteel uit de 14e eeuw dat oorspronkelijk 38 torens had.
Na deze plaats begint Silvia het zwaar te krijgen. De boosdoener is het slechte wegdek volgens haar. Volgens mij is ze moe na al het klimmen en zijn we toe aan een kop koffie. Dus pakken we een terrasje in Neuvy-stSepulchre en kopen daar ook gebak voor later onderweg. Hier staat een hele oude mooie ronde kerk die in de 11e eeuw door terugkerende pelgrimgangers uit Jeruzalem is gebouwd als kopie van de HGrafkerk daar. Rond de kerk ligt een straatje met Middeleeuwse huisjes, een plaatje.
Op naar onze gereserveerde slaapplek de pelgrimsrefugio in Cluis, ook een plaatsje met een geweldig verleden. Na een pittige slotklim langs de ruïne tot in het plaatsje komen we bij ons pelgrimshuisje, geschikt voor 4 personen, maar wij zijn er alleen.
Op het bankje voor het huisje eten we ons gebak op in de ondergaande zon. Hoe goed kan je het hebben. Na een warme douche en andere kleren, een korte wandeling door het dorp. De winkel is al dicht want het is 19.00 uur geweest. Maar als we aan de deur trekken, komt er toch iemand naar voren en zijn we welkom. Eenmaal binnen moeten we mee naar achteren komen, waar 3 mannen buiten in de zon zitten. Als blijkt dat we uit Nederland komen, worden ze alle 3 enthousiast en komen er verhalen los over Amsterdam (the red zone, blowen en biken). We kopen bier, fris en bananen en gaan terug naar ons onderkomen. We drinken een biertje op het bankje buiten tot dat het te koud wordt en besluiten daarna bed te gaan, omdat het zitgedeelte niet erg comfortabel is.
We plannen voor morgen voorlopig 50 km tot la Souteraine, omdat het gebied te heuvelachtig en het eigenlijk onze wekelijkse rustdag is.