5 juni: Sanguesa-Manuera, 74 km (1.297 km)

Gisteravond na het eten nog even door Sanguesa gelopen. Het is een van de mooiste plaatsen tot nog toe. Op 2 kerken met een platte toren zaten diverse ooievaars met jongen en zwaluwen, niet te tellen. En door de warmte kwam het plaatsje gisteravond pas tot leven. Geweldig.
Vanmorgen vroeg op en na een eigen ontbijtje al voor 7.30 uur op de fiets. Met een heel lekkere temperatuur op naar de kloof van Lumbier. Gelukkig is deze maar 1 km lang anders hadden we niet veel kilometers gemaakt vandaag. Wat een prachtig stukje natuur met de rivier door een hoge kloof en boven je hoofd talloze gieren. Toch maar verder gegaan. De route slingert zich door een prachtig weids heuvellandschap met slapende dorpjes op de heuveltoppen. Ondanks klimmen en dalen schoten we toch goed op. Een van de dorpjes heet Indurain en is ook de woonplaats van de bekende wielrenner met die naam. In het laatste dorpje voordat we weer de grote weg opgaan, eten we onze boterham bij een prachtig oud kerkje. Jammer dat het gesloten is. Daarna volgt kilometers lang een erg drukke doorgaande weg waar we op moeten fietsen. Ondanks de nieuw aangelegde snelweg blijft de weg druk, waarschijnlijk door het omzeilen van de tol. Het vrachtverkeer raast ook door het dorpje Ventanes de Campanas. En daar zit ze dan aan de overkant van de weg, te wachten op mij. Een oud vrouwtje roept naar ons en zwaait met een zak. Ze wil oversteken, maar het verkeer raast maar door. Ik steek over en krijg 2 sinaasappels een zak snoep en een heel verhaal in het Spaans. Ik begrijp hieruit dat ik iets moet doen in Santiago, kaarsje opsteken of zo. We vervolgen onze weg en gaan gelukkig naar een rustiger deel richting Puenta la Reina. In Eneriz pakken we een terrasje en daarna stoppen we bij een heel speciaal achthoekig pelgrimskerrkje zo maar langs de weg. Hier liggen diverse pelgrims in de spaarzame schaduw te wachten tot het kerkje open gaat om 14.00 uur. Wij maken een aantal foto's maar besluiten hier niet op te wachten. Door naar Puenta la Reina, mooi oud stadje en hier komen 2 Santiago routes bij elkaar. Je merkt het direct aan het aantal pelgrims. We bekijken het stadje, eten weer een boterham, maar besluiten om toch nog een stukje door te gaan. Het is hier te massaal met 3 refugio's van ieder 100 personen. Op 4 en 6,5 km liggen kleinere refugio's, maar dan moeten we eerst nog een flinke klim beslechten. Het is drie uur 's-middags en bloedheet. Silvia heeft hier erg veel last en we stoppen daarom bij de eerste. Een erg goede keuze. We krijgen een van de laatste plaatsen en kruipen direct onder de douche. Daarna relaxen, boodschappen doen en om 19.00 uur een geweldig pelgrimsdiner. Dan is her leven van een pelgrim toch zo slecht nog niet. Nog even facetimen met mijn moeder en gezellig kletsen met de mede pelgrims (6 Amerikanen, 2 Italianen, 1 Duitser en 3 Nederlanders) en dan naar bed. Morgen weer vroeg op want het wordt warm en iedereen wil vroeg vertrekken.