7 juni: Viana-Najera, 43 km (1.399 km)

We hebben gisteravond al besloten om vandaag een 'rustdag' te houden en maximaal tot Najera te fietsen. Silvia heeft vannacht onrustig geslapen en wordt vanmorgen doodmoe wakker. Na een eigen gemaakt ontbijtje zitten we pas om 8.00 uur op de fiets. Het is nog erg fris buiten. Gelukkig starten we met een glooiende afdaling naar Logrono (160.000 inwoners). Midden in de stad, bij de kathedraal, zijn honderden mensen druk bezig om een 500 meter lange winkelstraat te voorzien van een bloementapijt. Waarschijnlijk vindt hier op korte termijn een processie plaats. Ook snel nog een kijkje genomen in de kathedraal, wat een pracht en praal. We verlaten Logrono door een park, samen met talloze wandelende Camino gangers. Het is er erg druk. Omdat ook de lokale bevolking massaal aan de wandel is. Niet ideaal om snel op te schieten. Het park gaat over in een ruig stukje natuur en we fietsen over een grof grindpad, dat geleidelijk naar boven klimt. Ook dit gaat langzaam, maar de uitzichten zijn erg mooi. Silvia voelt de slechte nachtrust in haar benen en komt niet vooruit op de slecht lopende wegen met klimmetjes tot wel 12%. In Navarrete bekijken we ook weer de kerk en plaatsen zelf een stempeltje in onze pelgrimspas. Ook hier weer een pracht en praal: de hele achterwand achter is een verguld beeldhouwwerk.
Tegenover de kerk koffie met een broodje en dan weer verder. Naar Sotes een forse klim, waarvan een groot deel 10% bedraagt. Onder luid gejuich van een groepje rustende pelgrims bereik ik de top. Silvia heeft het voor vandaag wel gehad met klimmen, haar benen willen niet meewerken. Gelukkig zijn de laatste 9 kilometer naar Najera voornamelijk dalen. Onderweg komen we twee fietsende Nederlandse stellen tegen die naar Santiago zijn gevlogen en van daaruit naar huis fietsen. Zo kan het natuurlijk ook.
Rond 13.00 uur bereiken we deze plaats, erg vroeg maar genoeg voor vandaag. Het is even zoeken voor een refugio of albergue. Je ziet in deze plaats hier geen bordjes van. In eerste instantie worden we verwezen naar de gemeentelijke albergue, maar deze gaat pas om 14.00 uur open en er zitten zeker 30 mensen te wachten. Er liggen ook blaadjes van een commerciële albergue en hier krijgen we opnieuw een tweepersoons kamer. Nadat we binnen zijn stroomt ook deze albergue snel vol. Leuk gesprek met een jongen uit Den Haag die alleen loopt en gestart is vanuit Parijs.
Op de kamer klinkt er op eens muziek van buiten en door de straat komt een hele processie aangelopen (communicanten, fanfare enz). We lopen deze achterna en zien daarmee direct het stadje. Niet zo mooi als de vorige. Terug op onze kamer eerst een boterham eten, douchen en dan siësta. Silvia heeft last van haar knieën, dus besluiten we om het verder rustig aan te doen.
Lekker eten langs de waterkant een kleine wandeling en dan naar bed. Morgen beloofd een mooie dag te worden qua bezienswaardigheden.