17 juni: Samos-Ventas de Naron, 51 km (1.962 km)
Door: Sjaak
Blijf op de hoogte en volg Sjaak
17 Juni 2015 | Spanje, Ligonde
Gisteravond het vervoer van de fietsen geregeld met de vervoerder, die we onderweg zijn tegen gekomen. Zaterdagmorgen leveren we daar de fietsen in. Ook de vliegreis naar huis geboekt. Dinsdagmiddag vliegen we naar Schiphol. Nu komt het einde wel heel direct in zicht. Ook besloten om pas op vrijdag in Santiago aan te komen. Dit geeft in een keer een heel relaxt gevoel. Met dit gevoel staan we vanmorgen op en gaan we ervaren hoe het fietsen Silvia af gaat. We starten met een ontbijt in het pension en bedanken de uitbaatster voor haar hulp. Het is nog fris en grijs, maar het beloofd een mooie dag te worden. Het grijze waar we gisteren bovenop keken, hangt nu boven ons. We beginnen direct met een klim en dan een lange afdaling naar Sarria, de plaats waar we gisteren naar het ziekenhuis zijn geweest. Snel verder want verkeer is er net een mierenhoop. Vanuit Sarria wordt het weer overwegend klimmen. Het gaat Silvia goed af. Waar ze gisteren in de bezemwagen moest stappen, klimt ze nu weer vooraan in het peloton. Volgens mij hebben ze gisteren stiekem EPO in de injectie gestopt. In Paradela stoppen we voor koffie. Hier treffen we een nieuw fietsend stel. Hij is uit Franeker maar woont in Nieuw-Zeeland. Ze zijn 6 weken geleden in Franeker vertrokken.
Na de koffie afdalen naar het stuwmeer bij Portomarin. De vergezichten zijn mooi, maar duidelijk minder als de afgelopen dagen. Bij het stuwmeer gaan we in de fout. In de beschrijving staat dat het plaatsje bij het creëren van het stuwmeer hoger op helling opnieuw is opgebouwd. Na de brug gaat er een weg zo steil omhoog dat we de fietsen ternauwernood omhoog geeuwt krijgen. Boven komen we in een heel klein oud bergdorpje. Prachtig om te zien, maar niet wat we zochten. Via een spectaculaire afdaling komen we weer bij het stuwmeer uit, maar nu bij de tweede brug en hier ligt het bedoelde plaatsje tegen de berg aan geplakt. Met een klim van 12 km in het vooruitzicht besluiten we door te fietsen. De klim begint met een kilometer 10%. Daarna moeten we echt eten en spreken onze laatste voorraad aan. Daarna de resterende kilometers klimmen, die gelukkig minder steil zijn. Op 2 km van de top slaan we van de grote weg af en komen op een schitterend binnendoor weggetje. Na een kilometer loopt dit door het plaatsje Veritas de Naron: vijf huizen waarvan drie een albergue hebben en twee ook een restaurant met terras. We strijken op het eerste terras neer om plannen te maken voor de rest van de dag. Al snel besluiten we om te blijven, we hebben tijd genoeg en het is hier zo geweldig mooi en rustig. Dus een kamer geboekt, de wasmachine vol geduwd, lekker onder de douche en dan weer op het terras. Op de hele middag zijn er geen vijf auto's voorbij gekomen en het middelpunt van het gehucht is een weiland met schapen. We besluiten om bij het andere restaurant te gaan eten en daarna op het terras totdat de zon achter de heuvels zakt. Weer een geweldige dag vandaag.
Na de koffie afdalen naar het stuwmeer bij Portomarin. De vergezichten zijn mooi, maar duidelijk minder als de afgelopen dagen. Bij het stuwmeer gaan we in de fout. In de beschrijving staat dat het plaatsje bij het creëren van het stuwmeer hoger op helling opnieuw is opgebouwd. Na de brug gaat er een weg zo steil omhoog dat we de fietsen ternauwernood omhoog geeuwt krijgen. Boven komen we in een heel klein oud bergdorpje. Prachtig om te zien, maar niet wat we zochten. Via een spectaculaire afdaling komen we weer bij het stuwmeer uit, maar nu bij de tweede brug en hier ligt het bedoelde plaatsje tegen de berg aan geplakt. Met een klim van 12 km in het vooruitzicht besluiten we door te fietsen. De klim begint met een kilometer 10%. Daarna moeten we echt eten en spreken onze laatste voorraad aan. Daarna de resterende kilometers klimmen, die gelukkig minder steil zijn. Op 2 km van de top slaan we van de grote weg af en komen op een schitterend binnendoor weggetje. Na een kilometer loopt dit door het plaatsje Veritas de Naron: vijf huizen waarvan drie een albergue hebben en twee ook een restaurant met terras. We strijken op het eerste terras neer om plannen te maken voor de rest van de dag. Al snel besluiten we om te blijven, we hebben tijd genoeg en het is hier zo geweldig mooi en rustig. Dus een kamer geboekt, de wasmachine vol geduwd, lekker onder de douche en dan weer op het terras. Op de hele middag zijn er geen vijf auto's voorbij gekomen en het middelpunt van het gehucht is een weiland met schapen. We besluiten om bij het andere restaurant te gaan eten en daarna op het terras totdat de zon achter de heuvels zakt. Weer een geweldige dag vandaag.
-
17 Juni 2015 - 20:24
Nellie:
Sjaak en Silvia, wat fijn te horen dat het met Silvia goed gaat. Goed gehandeld om naar het ziekenhuis te gaan. Nu lekker genieten van het laatste stukje. -
17 Juni 2015 - 20:29
Jef Colson:
Dag de groeten en nog 2dagen geduld en u wens komt uit beide nog goede camino groetjes jef van lourdes -
17 Juni 2015 - 21:14
Marijke:
Hallo, heerlijk om te horen dat het met Silvia zoveel beter gaat. Nu niet te voorbarig worden -
18 Juni 2015 - 13:19
Mariet:
Silvia, gelukkig weer opgeknapt. De laatste loodjes.
Zal vreemd aanvoelen dat waar jullie zo naar toe geleefd hebben nu aan zijn eind komt.
Dadelijk weer terug in de hectiek van alledag. Maar ja, van deze reis zullen jullie nog lang na kunnen genieten. Groetjes Hans en Mariet
-
18 Juni 2015 - 16:33
Ria:
nou silvia, jij bent echt een kanjer. zo vlug op geknapt super meid.
voor jullie allebij super knap, nog even en jullie hebben het gehaald
GEWELDIG -
27 Juni 2015 - 14:59
Caminofrans:
het is biezonder dat men zegt dat een stukkie fietsen naar Santiago do Compestella een prestatie is. Een camino dient te worden gedaan te voet, en niet anders!
gegroet,
Caminofrans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
